Kadın Basketbol Takımımız, Türkiye Kupası finalinde ÇBK Mersin Yenişehir Belediyesi’ne 58-71 mağlup olarak kupayı 14. kez kazanma fırsatını kaçırdı. Salon Tribünü yazarı Aydın Şenyuva, Fenerbahçe’deki eksikleri ve EuroLeague Women Final-Four’unda yapılması gerekenleri yazdı.
Kadınlar Türkiye Kupası finalinde ev sahibi ÇBK Mersin Yenişehir Belediyesi ile karşılaşan Fenerbahçe’miz, mücadeleden 58-71 mağlup ayrıldı.
Mersin’deki Servet Tazegül Spor Salonu’nda oynanan final maçına Olcay Çakır Turgut, Kayla McBride, Alina Iagupova, Tuğçe Canıtez ve Elizabeth Williams beşiyle başladık. İlk çeyreği 23-16, ikinci çeyreği 41-27, üçüncü çeyreği ise 45-58 geride tamamlayan Fenerbahçe, karşılaşmadan 58-71 mağlup ayrıldı.
Oyuncumuz Elizabeth Williams’ın pota altında adeta tek başına mücadele etmeye çalıştığı maçta rakip takım Çukurova, bu bölgeyi Dejuana Boner ve Temi Fagbenle ile adeta domine etti. Rakip takımın toplam 34 sayısı, bu ikiliden geldi. Çukurova’nın Olcay Çakır Turgut, Alina Iagupova ve Kayla McBride için yüksek zone’da uyguladığı birebir müdafaa etkili oldu. Hücum tarafında uzunlar ikili sıkıştırmalarla zor durumdayken, dış atıcılarımızdan şut bulamadık. Son çeyrekte, maçın başından itibaren yapmamız gereken şey olan, tam saha baskı ile rakibin top getirmesine az da olsa engel olundu fakat geç kalınmıştı. 20 sayıya kadar çıkan maçta fark, ancak 13 sayıya indirilebildi fakat son beş dakikada ancak iki sayı bulabildik.
Bu maç gösterdi ki, Elizabeth Williams pota altında tek başına kalıyor. Elizabeth Williams’ın en büyük handikapı, maalesef faul atışlarındaki yumuşak bileğinin olmaması ve neredeyse sıfır çekmesi. Alina Iagupova ve Kayla McBride, birbirleriyle top paylaşımında sıkıntılar yaşadılar. Hücumda yaşanan top paylaşımı o kadar kötü ki, bunu çözecek olan Víctor Lapeña olanları adeta seyrediyor. Satou Sabally, en iyi oynaması gereken maçta maalesef en kötü oyununu oynadı. Çeyerk finaldeki Galatasaray maçını kazandıran kaptan Tuğçe Canıtez, o maçtaki oyunundan çok uzaktı. Takım olarak Türkiye Kupası’nda beklediğimiz oyunları sergileyemedik ve kaybettiğimiz final maçı bunun en büyük kanıtı.
Maçtan önceki gün, kulübümüzün hakem Yener Yılmaz ile yaptığı eleştiri konusunda haklı olduğumuzu, fakat bunun bildiri ile dile getirilmemesi gerektiğini, bunu doğru bulmadığımı söyleyeyim. Bu tür eleştiriler maalesef futbol maçlarında da yapılıyor, camia olarak yaşadıklarımız ortadayken.
8 ve 10 Nisan’daki Final-Four’a gelecek olursak, uzun zamandır omuz sakatlığı yaşayan Kiah Stokes umarım Final-Four’a yetişir. Fakat oyun ritminden uzak kalması büyük handikap. Kısa rotasyonunda Olcay Çakır Turgut ve Alperi Onar, umarım bu yükü kaldırır… Çünkü Bria Hartley, şu ana kadar benim için ve herkes için büyük hayal kırıklığı. İnşallah o da takıma katkı sağlar. Bu düşüncelerim, Amanda Zahui için de geçerli. Takıma şu ana kadar kendisini adapte edemedi, takıma adapte ettirilemedi.
Yarı finalinde USK Prag ile karşılaşacağımız EuroLeague Women Final-Four’unda, müdafaa ve hücumda temas alınacak şekilde sertlik göstermemiz gerekiyor. Gerek Prag, gerekse Perfumerias Avenida, takım oyununu iyi oynayan ve sertlik gösteren takımlar. Bu sertliğe sertlik ile karşılık vermemiz gerekiyor.
Her ne olursa olsun, favori gösterildiğimiz, ev sahibi olduğumuz ve UMMC Ekaterinburg’un olmadığı organizasyonda Prag ve Avenida’nın da iştahı kabardı. Kolay maçlar olmayacak. İnşallah Ülker Spor ve Etkinlik Salonu’nda, kendi seyircimiz önünde ilk EuroLeague Women şampiyonluğumuzu yaşarız.
Koç Víctor Lapeña, umarım takımı doğru kurgulayarak hazırlar, bize şampiyonluğu kazandırır, CV’sine “şampiyon koç” unvanını yazdırır, kupada yaşanan hayal kırıklığını unutturur, camia olarak bu başarıyı kutlarız. Ben bunun böyle olacağını düşünüyorum. Fenerbahçe camiası, EuroLeague Women ve Kadınlar Basketbol Süper Ligi’nde yaşanacak olumsuzlukları kaldırmaz. Bu da yol ayrımı demektir.
ÇBK Mersin Yenişehir Belediyesi ile oynanan Türkiye Kupası finalinde, Fenerbahçe’mizin istatistikleri ve özet görüntüler şu şekilde:
Salon Tribünü 